Van zodra het buiten donker en guur wordt, komen ze te voorschijn. De rollen. Ze zijn voorlopig nog niet aan mij besteed. Bij gebrek aan voorbijflitsende koeien, weerelementen en het teamgevoel; kan het me weinig boeien, vermoed ik. Ja zelfs, de vliegjes in de ogen zou ik missen.
Anne De Smet, communicatie-verantwoordelijke Fietsersbond.
Maar een koers op rollen, dat is toch weer net iets anders. Het is zowat dé wielerhoogmis in Gent, naast de zesdaagse welteverstaan. Een initiatief van het ploegje waar ik zelf sinds juni bij fiets, de wielerclub Spaak & Spier, geen café maar wel een frituurploeg (Frituur Meulestede van sympathieke Joeri met de beste frietjes van Gent en omstreken).
Een koers op rollen dus. En dat mag je letterlijk nemen. Een podium, acht koersfietsen op rollen, evenveel Gentse wielerploegen (van cargofietsers, mountainbikers, coureurs tot triatleten), live becommentariëring vanop scheidsrechtersstoelen, een dj set en een publiek van uitgelaten supporters dat hun team naar de overwinning schreeuwt. Mijn oren tuiten er nog van. Het strijdtoneel waar gestreden, of beter gereden, wordt voor de eer; want die beker krijg je op een kermis nog niet kwijt. En dat allemaal op 11 november, de dag waarop de strijd eigenlijk gestaakt wordt.
Maar voor de eer dus, en toch wil niemand zich zomaar gewonnen geven.
